Karty historii szkoły w Pinczynie

 

1686–1938

Pierwsze wzmianki o istnieniu szkoły w Pinczynie pojawiły się w 1686 roku. Nauczycielem był organista, który uczył kilku miejscowych chłopców.
7 listopada 1816 r. dzięki proboszczowi Pinczyna Szymonowi Homie powstała jednoklasowa szkoła elementarna, w której nauczycielem był kolejny organista. Liczba uczniów stopniowo wzrastała, w roku szkolnym 1866/67 do szkoły uczęszczało 70 dzieci. W 1867 roku wzniesiono obok kościoła nowy murowany budynek szkoły.

W 1887 roku w szkole były dwie klasy, uczyło w nich dwóch nauczycieli – Polak i Niemiec. 
Do szkoły uczęszczało wówczas 131 uczniów. 
Pod zaborem pruskim, obok funkcji oświatowej, szkoła w Pinczynie była podstawowym narzędziem germanizacji. Z tego powodu dzieci i mieszkańcy wsi okazywali jej wrogość przeradzającą się niekiedy w otwarte konflikty.
Najbardziej uwidoczniło się to w strajku szkolnym w latach 1906–1907.
Po dwóch latach odzyskania niepodległości w 1920 roku zaczęto organizować polską szkołę. Pierwszym kierownikiem Publicznej Szkoły w Pinczynie był Władysław Orlikowski. Wraz z nim pracowały trzy nauczycielki.
W latach 1937–1938 do nauki przystosowano starą owczarnię byłego majątku. Nauka odbywała się od tego roku w dwóch budynkach.

 

1939–1968

Szczególny okres w dziejach Pinczyna to czas okupacji. Wojska hitlerowskie wkroczyły do Pinczyna z 6 na 7 września 1939 roku. Rozwiązane zostały wszystkie organizacje społeczne. Ze szkoły wyrugowano całkowicie język polski. Za jego używanie spadały na dzieci kary cielesne, a na rodziców – grzywny. Reakcją na germanizację dzieci w szkole było tajne nauczanie.

Już w październiku 1939 roku aresztowano w Pinczynie, a następnie zamordowano w Szpęgawsku miejscowych księży – Stanisława Hoffmanna i Jana Rogalskiego oraz kierownika szkoły Pawła Piekarskiego i nauczyciela Franciszka Wyżlica. 
Pinczyn został wyzwolony 6 marca 1945 roku, a już 23 marca wznowiono naukę w szkole. 
Pierwszym jej organizatorem i kierownikiem był Wiktor Kuropatwa. Naukę rozpoczęło 212 dzieci.
Szkoła i jej otoczenie były bardzo zniszczone, brakowało sprzętu i podręczników. Do pracy na rzecz szkoły aktywnie włączyli się rodzice.
Przez dwa lata (1947-1949) istniało przy szkole podstawowej Wieczorowe Gimnazjum dla Dorosłych, dzięki któremu 49 uczniów uzyskało tzw. „małą maturę”. W tym samym czasie zorganizowano również pierwszą w województwie gdańskim Szkołę Przysposobienia Rolniczego.

W 1957 r. został założony w Pinczynie pierwszy w powiecie starogardzkim Uniwersytet Powszechny Towarzystwa Wiedzy Powszechnej.

W roku szkolnym 1968/69, w dwóch budynkach, sześciu pomieszczeniach do nauczania, uczyło się 12 oddziałów. Tak trudnych warunków szkoła nigdy nie posiadała, w związku z tym 10 października 1968 r. rozpoczęto budowę nowej szkoły.

 

1969–1998

Szkoła została oddana do użytku 22 lipca 1969 r. W 30. rocznicę wybuchu II wojny światowej nadano Szkole Podstawowej w Pinczynie imię Bohaterów Westerplatte. Wówczas szkoła otrzymała także sztandar. Rok szkolny 1969/70 rozpoczął się w nowej szkole .
Budynek szkoły był nowoczesny jak na tamte lata. Była to szkoła jednopiętrowa o powierzchni użytkowej 1625 m². W szkole znajdowała się sala gimnastyczna i dziesięć pomieszczeń do nauczania, w których zorganizowano klaso-pracownie. Przy budynku znajdowało się boisko szkolne.

We wrześniu 1977 r. dwa pomieszczenia zajęło przedszkole. Praca w nowej szkole była kontynuowana zgodnie z reformą z 26 marca 1966 r. stanowiącą o  szkole ośmioklasowej.

Dnia 13 października 1973 r. Sejm podjął uchwałę o systemie edukacji narodowej, według, której wszystkie dzieci miały realizować 10-letnie szkoły ogólnokształcące o jednolitym programie nauczania.

Z powodu braku odpowiedniej bazy materialnej i kadry nauczycielskiej zgodnie z uchwałą Sejmu z 26 stycznia 1982 roku reformę strukturalną wstrzymano.

W latach 1982-88 zwiększyła się liczba dzieci uczęszczających do szkoły w Pinczynie, co przy małej liczbie sal lekcyjnych spowodowało, że lekcje odbywały się na dwie zmiany.

W latach 1987-88 zostały wprowadzone zmiany w programach nauczania dające możliwości indywidualnego doboru treści kształcenia.

W 1989 r. przywrócono szkole dwa pomieszczenia zajmowane przez przedszkole, które zostało przeniesione do nowego budynku na ul. Gajowej.

Rok 1993 przyniósł kolejne zmiany, a mianowicie Szkoła Podstawowa w Pinczynie stała się Publiczną Szkołą Podstawową. 31 sierpnia 1994 r. zostały zlikwidowane Szkoły Podstawowe w Pałubinku i Karolewie  jako samodzielne jednostki. Od 1 września 1994 r. weszły one w skład Publicznej Szkoły Podstawowej w Pinczynie jako szkoły filialne z klasami I-IIII.

Dwa lata później, z dniem 1 listopada 1996 r., tworzy się  Zespół Placówek Oświatowych w Pinczynie, w skład którego weszły:

• Publiczne Przedszkole w Pinczynie,

• Publiczna Szkoła Podstawowa w Pinczynie,

• Szkoły filialne w Pałubinku i Karolewie z kl. I-III.

Kolejna reforma z 1998 roku objęła zmiany nauczania w klasach I-III, nastąpiła integracja treści nauczania. Szkoła w Pinczynie jako pierwsza w gminie, bo już z rocznym wyprzedzeniem, podjęła się wdrażania w klasach najmłodszych nowej reformy, wprowadzając nauczanie zintegrowane.

 

1999 – 2020

W roku szkolnym 1999/2000 zostały wprowadzone kolejne zmiany w szkolnictwie polskim, wprowadzono gimnazja. Dotychczasowy Zespół Placówek Oświatowych stał się Zespołem Kształcenia i Wychowania w Pinczynie, w skład którego weszło:

• Publiczne Przedszkole,

• sześcioklasowa Publiczna Szkoła Podstawowa im. Bohaterów Westerplatte

• trzyletnie Publiczne Gimnazjum z klasami gimnazjalnymi w Kleszczewie Kościerskim.

31 sierpnia 2000 r. ostatecznie została zlikwidowana  szkoła filialna w Pałubinku i wszystkie dzieci z obwodu tej szkoły  dowożono od tego czasu do szkoły w Pinczynie. Rok później w na tych samych zasadach zamknięto również szkołę w Karolewie.

Wraz ze wzrostem liczby dzieci ponownie pogorszyły się warunki pracy. W roku szkolnym 2001/2002 klasy pierwsze szkoły podstawowej uczyły się w salce katechetycznej, którą proboszcz miejscowej parafii ks. kan. Henryk Mindykowski udostępnił na potrzeby szkoły.

W następnym roku, dzięki przystosowaniu pokoju nauczycielskiego, powstała jedna sala lekcyjna i uczniowie wrócili do szkoły. Stan taki trwał do 2008 roku. Warunki pracy w tym okresie były bardzo trudne, pracowano na dwie zmiany. Zajęcia rozpoczynały się o 7.30, a trwały do 16.45.

Rok 2005 przyniósł nowe zmiany w organizacji pracy szkoły, odłączono klasy gimnazjalne w Kleszczewie Kościerskim. W grudniu 2005 r. rozpoczęto także budowę nowego skrzydła budynku szkoły, które 10 kwietnia 2008 roku zostało oddane do użytku. Szkoła zyskała sześć sal lekcyjnych oraz nowe pomieszczenie dla biblioteki szkolnej oraz CIM(Centrum Informacyjno-Medialne). Dzięki temu zmieniły się także godziny pracy szkoły od 8.00 do 15.25.

W 2009 r. wprowadzono kolejną zmianę w systemie edukacji, którą było obniżenie wieku szkolnego uczniów z siedmiu do sześciu lat. Towarzyszyło temu wprowadzenie nowej Podstawy Programowej Kształcenia Ogólnego i Wychowania Przedszkolnego. W wyniku reformy jedna sala lekcyjna w szkole została zaadaptowana na salę dla dwóch oddziałów przedszkolnych, ze względu na trudne warunki lokalowe w przedszkolu przy ul. Gajowej.
1 września 2017 r. weszła w życie ustawa z dnia 14 grudnia 2016 r., która wprowadziła nową reformę systemu oświaty polegającą na stopniowym wygaszaniu gimnazjów. Ostatni rocznik Publicznego Gimnazjum im. ks. Stanisława Hoffmanna ukończył naukę 19 czerwca 2019 r.

Od roku szkolnego 2019//2020 w szkole funkcjonuje ośmioletnia Szkoła Podstawowa im. Bohaterów Westerplatte  oraz jeden oddział przedszkolny. Natomiast w przedszkolu przy ul. Gajowej znacznie poprawiły się warunki lokalowe, gdyż we wrześniu 2019 r. oddano do użytku, nowoczesny budynek służący najmłodszym mieszkańcom wsi.